‘Telehoren is een schoolvoorbeeld van ketensamenwerking’
Columns
Henk Naves, voorzitter van de Raad voor de rechtspraak, buigt zich met onafhankelijke rechters over de vraag of telehoren er ook na de coronacrisis in kan blijven. ‘Rond de zomer komen we met een visie op online zitten.’
“Telehoren efficiënter en financieel voordeliger? Ik ben het niet eens met Gerard Bakker uit de vorige Doorgeefcolumn. Rechters kunnen door telehoren niet méér zaken afdoen. Bij fysieke zittingen zitten rechters in de rechtszaal. In hoog tempo komen de gedetineerden voor. In korte tijd nemen rechters een besluit over het al dan niet verlengen van de voorlopige hechtenis. Efficiënter kan bijna niet. Toen we net begonnen met telehoren, behandelden we een stuk minder zaken omdat we moesten wennen aan de techniek en logistiek. Met heel hard werken lukt het rechters nu om zo’n 350 zaken per week te behandelen via telehoren. Voor de Dienst Vervoer & Ondersteuning van DJI zijn de baten groter: zij hoeven gedetineerden niet meer in busjes door het hele land te vervoeren. Vanuit het oogpunt van de gedetineerde en DJI is het fijner om eenvoudige zittingen vanuit de gevangenis te doen.
Telehoren: vast onderdeel?
Of we telehoren er ook na de coronacrisis in blijven houden, daar gaat de Raad voor de rechtspraak niet over. Onafhankelijke rechters hebben daarover het laatste woord. Hooguit kan de Raad stimuleren dat dit middel wordt benut. En dat doen we ook, in samenspraak met de rechters in Nederland. Ik hoop dat de ervaring die we hebben opgedaan, ertoe leidt dat dit een vast onderdeel wordt van het werken binnen de strafrechtketen. En niet alleen op het gebied van strafzaken, maar voor alle rechtsgebieden, zoals het vreemdelingenrecht.
Rekening houden met alle belangen
Voor al deze rechtsgebieden vragen we aan rechters wat zij na de coronacrisis willen doen nu er nieuwe digitale middelen beschikbaar zijn. Op welke manier doen zij een zaak het meeste recht? Met een fysieke zitting, telehoren of een online zitting? Naast snelheid en efficiëntie mag dat kwaliteitsperspectief niet ontbreken. Daarnaast nemen we mee wat de samenleving van ons vraagt. Wat willen verdachten, slachtoffers, het OM en DJI? We bevragen onze omgeving, zodat we hun perspectief ook kunnen meenemen in de visie. Misschien is telehoren voor een rechter minder efficiënt, maar kiezen we er als Rechtspraak in bepaalde gevallen toch voor omdat we rekening houden met alle belangen.
Passende behandelmethode per zaak
Komende zomer zullen we onze visie op online zitten vaststellen. Ik sluit niet uit dat rechters per type zaak aangeven wat de meest passende behandelmethode is. Bij bepaalde type zaken zullen zij altijd kiezen voor een fysieke zitting, in andere gevallen is telehoren beter. Waar we positief over zijn, is de samenwerking in de strafrechtketen. Iedereen is aanspreekbaar op dingen die minder goed gaan. Soms verloopt de regie niet goed op de rechtbank of kan DJI de logistiek verbeteren. Duidelijk is dat alle betrokkenen telehoren willen laten slagen. Al doende leert men; techniek en logistiek gaan steeds beter. Telehoren is een schoolvoorbeeld van ketensamenwerking. Corona heeft ketenpartners echt in elkaars armen gedreven.”
In de volgende column geef ik het woord aan Jeroen Soeteman, voorzitter van de Vereniging voor Strafrechtadvocaten. ‘Van advocaten hoor ik vaak dat ze meer betrokken willen worden bij de samenwerking binnen de strafrechtketen. Klopt dat en wat zijn daarbij voor hen belangrijke onderwerpen?
Meer weblogberichten
Reactie toevoegen
U kunt hier een reactie plaatsen. Ongepaste reacties worden niet geplaatst. Uw reactie mag maximaal 2000 karakters tellen.
Reacties
Er zijn nu geen reacties gepubliceerd.